Polityka regionalna

Ten artykuł od 2021-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Polityka regionalna – całokształt działań władz publicznych w regionach, mających na celu zwiększenie konkurencyjności gospodarek regionalnych, zdynamizowanie rozwoju w regionach oraz redukowanie przestrzennych dysproporcji rozwoju^[1].

W tradycyjnym ujęciu polityka regionalna rozumiana była jako działalność państwa mająca na celu wspieranie rozwoju – w tych regionach problemowych i wyrównywanie poziomu rozwoju w przekroju międzyregionalnym.

Z tej definicji wynikają dwie istotne sprawy (cechy polityki regionalnej):

1. Podmiotem polityki regionalnej było państwo (władza centralna)
2. Podstawowym celem jest wyrównywanie poziomu rozwoju między regionami.

W związku ze zwiększeniem się liczby podmiotów polityki regionalnej dzieli się ją na:

• interregionalną – dotyczy wszystkich regionów, będzie ona w skali kraju w gestii rządu, a w skali UE w gestii Komisji Europejskiej.
• intraregionalna (wewnętrzna) – będzie ona domeną władz terytorialnych i podmiotów zorganizowanych w danym regionie.

W stosunku do tradycyjnej polityki regionalnej w latach 80. XX wieku nastąpiły zmiany takie jak:

• doszło do zwiększenia liczby podmiotów polityki regionalnej:
• państwo przekształciło się z monopolisty do roli koordynatora,
• do rangi podmiotów polityki regionalnej urósł sektor prywatny – stało się to w wyniku lansowania zasady „3P” – partnerstwo publiczno-prywatne.